اسم نوشته مجله سرگرمی و تفریحی

هم خانواده شخصیت :مشخص-شاخص-تشخیص-تشخص

واژه شخصیت در زبان فارسی به هویت یا طبیعت فرد اشاره دارد. این واژه در زبان و فرهنگ فارسی به دو معنی است. شخصیت گاهی به مجموعه خصوصیات اخلاقی شخص است که او را از دیگران متمایز می‌کند.

همچنین از معنی دیگر و کاربرد دیگر این کلمه این است که به وجود شخصی یا کسی شخصیت می‌گویند. مثلا شخصیت تاریخی یا شخصیت به منظور جایگاه و مرتبه اشخاص است.

مترادف های این واژه شامل کلماتی چون؛ منش، تشخیص و سجیه است. فرهنگ معین واژه شخصیت را به معنی کلکسیونی از ویژگی‌های یک انسان و مجموع خصایص باطن و رفتار های اجتماعی هر انسانی می‌داند.

در لغت نامه دهخدا نیز واژه شخصیت به معنی؛ بالاترین مقام و منزلت، شرافت و بزرگواری، وجود و هستی، مجموعه ویژگی‌های اخلاقی و نجابت و ملاطفت می‌باشد.

واژه شخصیت در فرهنگ عمید هم به معنی؛ ذات و اصل هر شخص، مجموعه ویژگی‌های یک فرد که او را از هر کسی متمایز می‌کند، خلق و خوی مخصوص هر شخصی، بالاترین مقام و منزلت و شرافت و بزرگواری است. فرهنگ واژه های فارسی سره هم به مجموعه ویژگی‌های اخلاقی در معنی کلمه شخصیت اشاره نموده است.