هم خانواده صیاد: صید-صیادان
کلمه "صیاد" به معنای شخصی است که به شکار حیوانات و ماهیان مشغول است. عمل شکار حیوانات و ماهیان را هم به "صید" می‌گویند. همچنین، کلمه "صیادان" یک جمع از صیادان یا شکارچیان است. بنابراین، این کلمات در کل به فرد یا افرادی اشاره دارند که به شکار و صید مشغول هستند.
این مطلب درباره معنی واژه "صیاد" در زبان فارسی است که به طور کلی به شکارچیان اشاره می کند، اما در ادبیات فارسی، این واژه بیشتر به معنی ماهیگیر استفاده می شود. علاوه بر این، این واژه یک اسم فاعلی است که ریشه در زبان عربی دارد.
صیاد در فرهنگ معین
در فرهنگ فارسی، واژه صیاد به معنای پسرانه است که به پسران خود این نام را می‌دهند. مترادف‌های این واژه شامل شکارچی، نخجیرگر، نخجیرساز، نخجیرزن و شکاری هستند. متضاد این واژه شامل واژه‌های صید و شکار است. در فرهنگ معین نیز واژه صیاد به معنای شکارچی آورده شده است.
صیاد در فرهنگ دهخدا
در این مطالب، معنی و کاربرد واژه صیاد در لغت نامه دهخدا، فرهنگ عمید و فرهنگ واژه‌های فارسی سره و هوشیار توضیح داده شده است. این واژه به معنی شکارچی، تسخیر کننده، کسی که چیزی را به دست می‌آورد و ماهیگیر است. در فرهنگ واژه‌های فارسی هوشیار، جمع آن یعنی صیادان هم به معنی شکاری و شکارگر اشاره شده است.
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
