- جمعه, ۲۰ بهمن ۱۴۰۲، ۰۷:۴۱ ب.ظ
چرا داریوش دستور داد تا ایران را به بخشهای مختلف تقسیم کنند؟
امپراتوری هخامنشی در زمان داریوش بزرگ به گستردگی بیسابقهای رسید. اداره چنین قلمرو پهناوری کار آسانی نبود و نیازمند نظم و تشکیلاتی دقیق بود. داریوش برای حل این مشکل، ایران را به ۲۰ ساتراپی یا استان تقسیم کرد.
دلایل اصلی این تقسیمبندی عبارتند از:
- بهبود اداره کشور: با تقسیم کشور به بخشهای کوچکتر، نظارت و کنترل امور هر بخش آسانتر میشد.
- جمعآوری مالیات: هر ساتراپی موظف بود مالیات مشخصی به شاهنشاه بپردازد. این کار نظم و ثبات در امور مالی کشور ایجاد میکرد.
- تأمین امنیت: حاکم هر ساتراپ (ساتراپ) مسئول حفظ امنیت و نظم در قلمرو خود بود.
- برقراری عدالت: قاضیان در هر ساتراپ به دعاوی مردم رسیدگی میکردند.
- توسعه عمران و آبادانی: ساتراپها موظف بودند به عمران و آبادانی منطقه خود بپردازند.
تقسیمبندی داریوش به جز مزایایی که ذکر شد، معایبی هم داشت:
- افزایش قدرت ساتراپها: قدرت زیاد ساتراپها میتوانست به استقلالطلبی آنها و تضعیف شاهنشاهی منجر شود.
- فساد: برخی از ساتراپها از قدرت خود سوء استفاده میکردند و به مردم ظلم میکردند.
با وجود این معایب، تقسیمبندی داریوش گامی مهم در جهت اداره بهتر امپراتوری هخامنشی بود. این نظام تا سالها پس از مرگ داریوش نیز پابرجا بود و به عنوان الگویی برای سایر امپراتوریها مورد استفاده قرار گرفت.
علاوه بر دلایل ذکر شده، داریوش برای تسهیل ارتباطات و حمل و نقل در قلمرو پهناور خود، اقدام به ساخت جادهها و کانالهای متعددی نیز کرد.
در مجموع، میتوان گفت که داریوش با تقسیم ایران به بخشهای مختلف و ایجاد نظم و تشکیلاتی دقیق، گامی مهم در جهت قدرتمندتر کردن امپراتوری هخامنشی برداشت.