- شنبه, ۲۳ ارديبهشت ۱۴۰۲، ۰۹:۲۱ ق.ظ
مفهوم حکایت شاهنامه آخرش خوش است
مقصود از ضرب المثل شاهنامه آخرش خوش است، توجه داشتن نتیجه پایانی کار و عدم امیدواری به موفقیت های موقتی می باشد. انسان های باهوشی که می دانند هر اسب تند و شتاب زده ای در نهایت با سر زمین می خورد همیشه به خودشان یادآوری می کنند که عجله نکنند و برای خوشحال و شادی منتظر نتیجه نهایی بمانند.
شاهنامه آخرش خوش است چه موقع بکار می رود؟ زمانی استفاده می شود که بخواهیم به کسی تذکر دهیم از قضاوت عجولانه در مورد نتیجه کار خودداری کند، زیرا انسان عاقل نمی تواند قبل از پایان کاری درباره آن قضاوت و نقدی داشته باشد.
ریشه و داستان ضرب المثل شاهنامه آخرش خوش است
در ابتدا بگوییم که این عبارت کنایه آمیز است زیرا پایان شاهنامه سقوط ایران به دست اعراب و کشته شدن رستم فرحزاد و فرار یزدگرد سوم و سرانجام مرگ او و نیز ناامیدی مردم از بیرون کردن اعراب جاهل است. پس نتیجه می گیریم پایان شاهنامه خوش نیست و این جمله مفهومی کنایه آمیز دارد. بنابراین زمانی از این ضرب المثل استفاده می کنند که می خواهند فردی را به نوعی تهدید کنند و او را متوجه کنند که عاقبت خوبی برای او وجود ندارد.
در گذشته هرکسی که شاهنامه می خواند، وقتی به قسمت ستایش محمود غزنوی می رسید همت سلطان را در تنظیم شاهنامه تحسین می کرد، ولی کسانی که قبل شاهنامه را به طور کامل خوانده بودند می گفتند: تا به پایان شاهنامه نرسیدی، درباره رفتار محمود غزنوی قضاوت نکن.
اگر شاهنامه را خوانده باشید به خوبی متوجه می شوید که در آخر آن چقدر محمود غزنوی نسبت به سلطان ادب و ملیت ایرانی ناجوانمردی و ناسپاسی کرده است. در پایان شاهنامه حق ناشناسی محمود برای خواننده توضیح داده می شود. بدین صورت این جمله بعداً ضرب المثل شد.
انشاء و گسترش شاهنامه اخرش خوش است
مقدمه: همه ما ایرانیان چه بزرگ و چه کوچک شاهنامه را می شناسیم و به آن افتخار می کنیم زیرا شاهنامه فرهنگ و تمدن کهن ما را در خود جای داده است. یادش بخیر هر وقت پدربزرگم می خواست کاری انجام بدهد و دیگران او را نا امید می کردند، با لبخند و صدایی آرام می گفت شاهنامه آخرش خوشه!
بدنه انشا: شاهنامه شامل داستان ها، جنگ ها و وقایع فراوانی است که ابوالقاسم فردوسی آن را جان و دل نوشته است و در آن به خوبی فراز و نشیب زمان را نشان می دهد. شاهنامه حاوی داستان هفت خان رستم است که افسانه ها، جنگ ها و دغدغه های مردم بزرگ باستانی ما را روایت می کند، اما در پایان داستان شاهنامه، اعراب به ایران هجوم می‌آورند و اسلام را با خود به ایران می برند.
عده ای می گویند شاهنامه آخر خوش نیست چون با جنگ اعراب با ایرانیان تمام می شود. اما برخی می گویند آخر شاهنامه خوشحال است زیرا اسلام را اعراب به ایران آوردند و مردم ایران مسلمان شدند و به دین خدا و یکتاپرستی گرویدند. بیایید از منظر مثبت به داستان نگاه کنیم و بگوییم شاهنامه آخرش خوش است.
نتیجه گیری: کتاب های زیادی وجود دارند که آخرش آن ها گاهی با خوشی و گاهی بدی تمام می شوند ولی مهم این است که داستان را درک کنیم و برداشت خوبی از آن داشته باشیم. شاید شاهنامه ما به جنگ و خونریزی ختم شده باشد، اما اگر این جنگ نبود، نه اسلام بود و نه مسلمانی.
