اسم نوشته مجله سرگرمی و تفریحی

غده تیروئید به عنوان یکی از مهمترین غدد بدن شناخته شده است که از طریق ترشح هورمون ها، بر روی عملکرد سایر اندام های بدن تاثیر می گذارد. این غده که در گلو قرار دارد، در صورتی که دچار مشکل شود، سطح هورمون های بهم خواهد ریخت. کم کاری و پرکاری تیروئید از جمله رایج ترین عارضه هایی است که برای این غده رخ می دهد. اما گاها این غده دچار بیماری خود ایمنی شده و در این صورت باید آزمایش Anti TPO را انجام داد. این آزمایش که تست آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئید است، زمانی انجام می گیرد که گواتر رخ داده باشد. علامت این بیماری، ورم کردن زیر گلو است در نتیجه متخصص از شما می خواهید حتما تست Anti TPO را انجام دهید تا در تشخیص اشتباه نکند.

آزمایش Anti TPO یا آنتی بادی ضد پروکسیداز تیروئید، یکی از آزمایش هایی است که برای کمک به تشخیص و نظارت بر بیماری های خود ایمنی تیروئید و تشخیص این موارد از سایر اشکال بیماری تیروئید استفاده می شود. از این آزمایش برای کمک به تشخیص علت مشکل تیروئیدی موجود در فرد استفاده می شود. آزمایش Anti TPO هنگامی که تیروئید بزرگ (گواتر) دارید و یا زمانی که سایر آزمایشات تیروئید مانند T3 کل یا آزاد ، T4 آزاد و TSH ، اختلال در عملکرد تیروئید را نشان می دهد، استفاده می شود.

این آزمایش همراه با آزمایش تیروگلوبولین هنگامی که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی از آن به عنوان ابزاری برای نظارت استفاده می کند. آزمایش Anti TPO در فواصل زمانی که یک اختلال خودایمن تیروئید شناخته شده دارید، توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی توصیه می شود. برای انجام این آزمایش یک نمونه خون که از ورید بازو گرفته شده است، مورد نیاز است. هیچ آمادگی خاصی برای انجام این آزمایش مورد نیاز نیست.
در آزمایش Anti TPO چه چیزی مورد بررسی قرار می گیرد؟

اتوآنتی بادی های تیروئید آنتی بادی هایی هستند که وقتی سیستم ایمنی بدن به اشتباه اجزای غده تیروئید یا پروتئین های تیروئید را هدف قرار می دهد ، ایجاد می شود که منجر به التهاب مزمن تیروئید (تیروئیدیت) ، آسیب بافتی و یا اختلال در عملکرد تیروئید می شود. آزمایش Anti TPO وجود آنتی بادی های خاص تیروئید را در خون تشخیص داده و اندازه گیری می کند.

تیروئید یک غده کوچک و پروانه ای شکل است که به صورت صاف در برابر لوله تنفس گلو قرار دارد. هورمون های اصلی تولید شده توسط آن ، تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) ، برای کمک به تنظیم میزان استفاده بدن از انرژی (متابولیسم) بسیار حیاتی هستند. بدن از یک سیستم بازخورد استفاده می کند که در آن هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) تیروئید را تحریک می کند تا در صورت لزوم T4 و T3 تولید کند. این سیستم به حفظ مقدار نسبتاً پایدار هورمون های تیروئید در خون کمک می کند.

وقتی آنتی بادی های تیروئید با این روند تداخل می کنند، می توانند منجر به بیماری های مزمن و اختلالات خود ایمنی مرتبط با کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید مانند بیماری گریوز یا تیروئیدیت هاشیموتو شوند. (جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد غده تیروئید و آزمایش هایی که برای بررسی این غده استفاده می شود و هورمون های ترشحی و تفسیر نتایج آن می توانید به مقاله پانل تیروئیدی مراجعه فرمایید.)

آزمایشات آنتی بادی تیروئید شامل موارد زیر است:

    آنتی بادی تیروئید پراکسیداز یا آزمایش Anti TPO (TPO)
    آنتی بادی تیروگلوبولین (TGAb)
    آنتی بادی های گیرنده هورمون تحریک کننده تیروئید (TSHRAb) ، از جمله ایمونوگلوبولین تحریک کننده تیروئید (TSI) و ایمونوگلوبولین مهاری اتصال دهنده تیروئید (TBII)

آزمایش Anti TPO چگونه استفاده می شود؟

آزمایش Anti TPO یا دیگر آزمایش های آنتی بادی های تیروئید، در درجه اول برای کمک به تشخیص بیماری خود ایمنی تیروئید و تشخیص آن از سایر اشکال اختلال تیروئید انجام می شود. آنتی بادی های تیروئید هنگامی ایجاد می شوند که سیستم ایمنی بدن افراد به اشتباه اجزای غده تیروئید یا پروتئین های تیروئید را هدف قرار داده و منجر به التهاب مزمن تیروئید (تیروئیدیت) ، آسیب بافتی و یا اختلال در عملکرد تیروئید شود. یک یا چند آزمایش زیر ممکن است برای کمک به تشخیص و یا نظارت بر اختلال تیروئید خود ایمنی انجام شود:

– آزمایش Anti TPO یا آنتی بادی تیروئید پراکسیداز (TPO) – رایج ترین آزمایش برای بیماری خود ایمنی تیروئید است. این آزمایش در بیماری گریوز یا تیروئیدیت هاشیموتو قابل تشخیص است.

– آنتی بادی تیروگلوبولین (TGAb) – این آنتی بادی تیروگلوبولین ، نوع ذخیره کننده هورمون های تیروئید را هدف قرار می دهد.

– آنتی بادی های گیرنده هورمون تحریک کننده تیروئید (TSHRAb) – شامل دو نوع آنتی بادی است که به پروتئین های تیروئید که TSH به طور معمول به آنها متصل می شود (گیرنده های TSH) متصل می شوند:

    ایمونوگلوبولین تحریک کننده تیروئید (TSI) به گیرنده ها متصل شده و باعث تولید هورمون های تیروئید می شود و منجر به پرکاری تیروئید می شود.
    ایمونوگلوبولین مهاری اتصال تیروئید (TBII) از اتصال TSH به گیرنده ها جلوگیری می کند ، تولید هورمون های تیروئید را مسدود کرده و منجر به کم کاری تیروئید می شود. TBII به طور معمول آزمایش نمی شود ، اما TSI اغلب برای کمک به تشخیص بیماری گریوز استفاده می شود.

این آزمایشات ممکن است برای کمک به بررسی علت بزرگ شدن تیروئید (گواتر) یا سایر علائم و نشانه های مرتبط با سطح پایین یا زیاد هورمون تیروئید انجام شود. هنگامی که سایر نتایج آزمایش تیروئید مانند T3 کامل یا آزاد ، T4 آزاد یا TSH نشان دهنده اختلال عملکرد تیروئید باشد ، آزمایش ممکن است به عنوان یک تست پیگیری انجام شود.

همچنین ممکن است یک یا چند آزمایش آنتی بادی تیروئید برای تعیین اینکه آیا یک فرد مبتلا به بیماری خود ایمنی در معرض خطر ابتلا به اختلال عملکرد تیروئید است، تجویز شود. این تست ممکن است با اختلالات مانند لوپوس اریتماتوی سیستمیک ، آرتریت روماتوئید یا کم خونی پرنیشیو رخ دهد.

فردی که تحت درمان سرطان تیروئید است ممکن است تحت آزمایش تیروگلوبولین قرار گیرد. در این حالت ، آزمایش آنتی بادی تیروگلوبولین برای تعیین وجود آنتی بادی در خون فرد و احتمال تداخل در آزمایش اندازه گیری سطح تیروگلوبولین استفاده می شود.
آزمایش Anti TPO چه موقع درخواست داده می شود؟

آزمایش Anti TPO ممکن است هنگامی انجام شود که فردی دارای TSH غیر طبیعی و یا نتایج آزمایش T4 آزاد یا علائم و نشانه های سطح پایین یا زیاد هورمون های تیروئید یا وجود گواتر باشد ، به خصوص اگر علت آن بیماری خود ایمنی باشد.
سطح پایین هورمون های تیروئید (کم کاری تیروئید) می تواند علائمی مانند:

    افزایش وزن
    خستگی
    پوست خشک
    ریزش مو
    عدم تحمل سرما
    یبوست

سطح بالای هورمون تیروئید (پرکاری تیروئید) می تواند علائمی مانند:

    تعریق
    ضربان قلب سریع
    اضطراب
    لرزش
    خستگی
    مشکل خوابیدن
    کاهش ناگهانی وزن
    چشمان برآمده

جدول زیر خلاصه ای از زمان انجام آزمایش های آنتی بادی تیروئید را بیان کرده است.
تیروئید آنتی بادی    مخفف    وجود دارد در    زمانی درخواست داده می شود که …    توضیحات بیشتر
آنتی پروکسیداز تیروئید    TPOAb    تیروئیدیت هاشیموتو ؛ بیماری گریوز    هنگامی که فردی علائمی را نشان می دهد که نشان دهنده بیماری تیروئید است. هنگامی که یک پزشک متخصص در نظر دارد بیمار را در یک داروی درمانی که با وجود آنتی بادی های TPO همراه است ، خطرهای کم کاری تیروئید را همراه داشته باشد ، مانند لیتیوم ، آمیودارون ، اینترفرون آلفا ، یا اینترلوکین 2 درمان نماید    با مشکلات باروری ، مانند سقط جنین ، پره اکلامپسی ، زایمان زودرس و نارسایی لقاح آزمایشگاهی همراه بوده است.
آنتی بادی تیروگلوبولین    TgAb    سرطان تیروئید؛ تیروئیدیت هاشیموتو    هر زمان آزمایش تیروگلوبولین انجام شود تا ببینید آیا آنتی بادی وجود دارد یا خیر و احتمالاً در نتایج آزمایش تداخل ایجاد می کند (به عنوان مثال ، در فواصل منظم پس از درمان سرطان تیروئید)    
آنتی بادی گیرنده هورمون تحریک کننده تیروئید ، ایمونوگلوبولین محرک تیروئید    TRAb, TSHR Ab, TSI    بیماری گریوز    وقتی فردی علائم پرکاری تیروئید را دارد    

اگر یک زن باردار به بیماری تیروئید خود ایمنی شناخته شده مبتلا باشد (مانند هاشیموتو تیروئیدیت یا بیماری گریوز) یا اختلال خودایمنی دیگری داشته باشد و مشکوک به درگیری تیروئید باشد ، ممکن است یک یا چند آنتی بادی تیروئید در اوایل بارداری و سپس دوباره در نزدیکی پایان آن درخواست گردد که آزمایش Anti TPO یکی از آن ها می باشد. این آزمایشات برای تعیین اینکه آیا کودک در معرض اختلال عملکرد تیروئید است یا خیر، استفاده می شود. آنتی بادی های تیروئید می توانند از جفت عبور کرده و باعث کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید در نوزاد در حال رشد یا نوزاد تازه متولد شده شوند.

آزمایش Anti TPO همچنین ممکن است هنگامی انجام شود که فرد مبتلا به اختلال خودایمنی دیگری علائم اختلال عملکرد تیروئید را داشته باشد و یا اگر دچار مشکلات تولید مثلی باشد که به نظر یک پزشک متخصص ممکن است با آنتی بادی در ارتباط باشد.

نتیجه آزمایش Anti TPO چه مسائلی را نشان می دهد؟

نتایج آزمایشات منفی به این معنی است که آنتی بادی های تیروئید در زمان آزمایش در خون وجود ندارد و ممکن است نشان دهد که علائم به علتی غیر از موارد خود ایمن است. با این حال ، درصد مشخصی از افراد مبتلا به بیماری تیروئید خود ایمنی فاقد آنتی بادی هستند. اگر شک شود که ممکن است آنتی بادی ها به مرور زمان ایجاد شوند ، همانطور که ممکن است در برخی از اختلالات خود ایمنی اتفاق بیفتد ، آزمایش Anti TPO مجدد ممکن است در تاریخ بعدی انجام شود.

سطح خفیف و متوسط آنتی بادی های تیروئید ممکن است در انواع اختلالات تیروئید و خود ایمنی مانند سرطان تیروئید ، دیابت نوع 1 ، آرتریت روماتوئید ، کم خونی مخرب و بیماری های عروقی کلاژن خود ایمنی دیده شود.

غلظت قابل توجهی افزایش یافته از آزمایش Anti TPO اغلب بیماری های خود ایمنی تیروئید مانند تیروئیدیت هاشیموتو و بیماری گریوز را نشان می دهد. به طور کلی ، وجود آنتی بادی های تیروئید وجود اختلال تیروئید خود ایمنی را نشان می دهد و هرچه سطح بالاتر باشد ، احتمال آن بیشتر است. سطح آنتی بادی که با گذشت زمان افزایش می یابد ممکن است از سطح پایدار قابل توجه باشد زیرا ممکن است نشان دهنده افزایش فعالیت بیماری خود ایمنی باشد. همه این آنتی بادی ها ، اگر در یک زن باردار وجود داشته باشد ، می توانند خطر کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید در نوزاد در حال رشد یا نوزاد تازه متولد شده را افزایش دهند.

اگر فرد مبتلا به سرطان تیروئید دارای آنتی بادی تیروگلوبولین باشد ، ممکن است در آزمایش سطح تیروگلوبولین تداخل ایجاد کند. این امر ممکن است به این معنی باشد که آزمایش تیروگلوبولین نمی تواند به عنوان تومور مارکر یا برای نظارت بر سرطان تیروئید فرد استفاده شود. برخی از روش های آزمایش ، از جمله روشی به نام طیف سنجی جرمی ، تحت تأثیر وجود آنتی بادی های تیروگلوبولین نیستند. هنگامی که این روش ها اندازه گیری می شود ، بدون توجه به وجود آنتی بادی های تیروگلوبولین ، می توان از آزمایش تیروگلوبولین به عنوان مارکر تومور استفاده کرد.

با این حال ، اگر روشی استفاده شود که تحت تأثیر آنتی بادی های تیروگلوبولین باشد ، می توان سطح آنتی بادی ها را به عنوان نشانگر تومور برای کنترل سرطان تیروئید استفاده کرد. اگر در ابتدا بالا بمانند یا پایین بیایند اما با گذشت زمان افزایش یابد ، در این صورت احتمال دارد که درمان موثر نبوده و سرطان در حال ادامه یا عود است. اگر سطح این آزمایش در حال سقوط است و یا به سطح پایین یا غیرقابل شناسایی رسیده است ، پس احتمال بیشتری وجود دارد که درمان در ریشه کن کردن سرطان موثر باشد.

درصد معینی از افراد سالم ممکن است برای یک یا چند آنتی بادی تیروئید مثبت باشند. شیوع این آنتی بادی ها در زنان بیشتر است ، با افزایش سن تمایل دارد و برای آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید ، نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به بیماری تیروئید در آینده است. اگر فردی که اختلال عملکرد تیروئید آشکار ندارد ، آنتی بادی تیروئید داشته باشد ، ارائه دهنده خدمات بهداشتی سلامت فرد را به مرور ردیابی می کند. در حالی که اکثر افراد ممکن است هرگز اختلال عملکرد تیروئید را تجربه نکنند ، تعداد کمی ممکن است به آن دچار شوند.

حساسیت و ویژگی آزمایش Anti TPO در حال بهبود است اما هنوز به اندازه پزشکان نیست. تمام آزمایشات آنتی بادی تیروئید با گذشت زمان تغییر کرده است. این بخشی از دلایلی است که از لحاظ تاریخی ، این آزمون ها نام های مختلفی کسب کرده اند. همچنین بسیاری از متدولوژی های متمایز وجود دارد و هرکدام دامنه های مرجع (طبیعی) مختلفی دارند. اگر کسی چندین آزمایش را در فواصل منظم برای اهداف نظارت انجام می دهد ، بهتر است هر بار آزمایش را با استفاده از روش مشابه انجام دهد.

اگر شما نیز تمایل دارید آزمایش Anti TPO را در منزل خود و برای تشخیص موارد ایجاد کننده آلرژی و بدون مراجعه حضوری و در معرض آلودگی قرار گرفتن انجام دهید، می توانید به سایت آنی آزما مراجعه کرده و پس از پر کردن فرم پذیرش، نسبت به انجام آزمایش در منزل و همچنین تست کرونا با رعایت کلیه پروتکل های بهداشتی اقدام خواهد شد.