اسم نوشته مجله سرگرمی و تفریحی

*نان را از من بگیر، اگر می خواهی/هوا را از من بگیر، امّا خنده ا ت را نه.
قلمرو ادبی : نان نماد روزی و غذا/ هوا : مجاز از تنفس در اینجا نماد آزادگی و زندگی / نان و هوا: مجاز از
نیازهای مادی و ضروری / از من بگیر: واژه آرایی، اغراق /خنده : نماد عشق و شادمانی
قلمرو فکری:خوراک و نفس کشیدن از من بگیر ولی خنده ات را دریغ نکن.) زندگی بدون عشق و شادمانی
معنایی ندارد(
درس هفدهم: خنده تو
: گذر سیاوش از آتش
63 جزوه فارسی3 / تهیه کننده: نصراله احمدی مهر
۲-گل سرخ را از من مگیر / سوسنی را که می کاری.../ از پس نبردی سخت بازمی گردم / با چشمانی خسته
/ که دنیا را دیده است/ بی هیچ دگرگونی اما خنده ات که رهامی شود/ و پرواز کنان در آسمان مرامی جوید
/ تمامی درهای زندگی را به رویم می گشاید.
قلمرو ادبی: گل سرخ : نماد عشق / گل سوسن : نماد عشق / گل سرخ و سوسن: هر دو استعاره از خنده
معشوق/ نبرد: استعاره از مشکالت/ چشمان: مجاز از وجود/ که دنیا را دیده است: کنایه از با تجربه / خنده
ات پرواز کنان : استعاره مکنیه / درهای زندگی : اضافه استعاری / درهای زندگی را گشودن : کنایه امیدوار
کردن
قلمرو فکری : خنده ات را که به زیبایی گل سرخ است از من نگیر، خنده ای که آن را مانندگل سوسن می
کاری . پس از رویارویی با سختی ها، با جسمی خسته و کوله باری از تجربه برمی گردم اما تغییری مشاهده
نمی کنم، اما وقتی می خندی و خنده ات به سراغ من می آید، زندگی واقعی را به من نشان می دهد و مرا
امیدوار می سازد.
*عشق من ، خندۀ تو/ در تاریک ترین لحظه ها می شکفد / و اگر دیدی ، به ناگاه و /خون من بر سنگ فرش
خیابان جاری است / بخند؛ زیرا خندۀ تو/برای دستان من ، /شمشیری است آخته ..
قلمرو ادبی: خنده تو... می شکفد : استعاره مکنیه ) خنده به گل تشبیه شده که مشبه به حذف شده است(
تاریک ترین لحظه ها: نماد فضای ناامیدی و خستگی / خون من بر سنگ فرش خیابان جاری است: کنایه
از زخمی شدن یا جان سپردن/ شمشیر : نماد مبارزه
قلمرو فکری : معشوق من خنده تو در غم انگیزترین لحظه ها می شکفد .اگر ناگهان دیدی که خون من بر
سنگ فرش خیابان ریخته است، بخند؛ زیرا خنده تو برای دست های من مثل شمشیری بیرون کشیده،
نیروبخش است.
*خندۀ تو ، در پاییز/ در کنارۀ دریا / موج کف آلوده اش را / باید برفرازد/ و در بهاران، عشق من، / خنده
ات را می خواهم/چون گلی که در انتظارش بودم/ گل آبی، گل سرخِ کشورم که مرامی خواند.
قلمرو ادبی: پاییز: نماد ناامیدی / دریا : نماد عظمت و بزرگی / عشق من : استعاره از وطن / گل آبی، گل
سرخ مرا می خواند: تشخیص/ گل آبی، گل سرخ :استعاره از پرچم، /گل آبی و گل سرخ: نماد ملیت و وطن
)رنگ پرچم شیلی از دو رنگ آبی و قرمز تشکیل شده؛ رنگ آبی نماد آسمان و اقیانوس آرام و رنگ قرمز
نماد خون های ریخته برای استقالل کشور(
قلمرو فکری : خنده تو در پاییز، در کنار دریا باید امواج آن را پر از جوش و خروش سازد ای معشوق من،
خنده ات را در هنگام بهار می خواهم، همانند گلی که منتظرش بودم، خنده تو که در پرچم کشورم با دو
گل آبی و سرخ نقش بسته است من را صدا می زند.)وجود من با کشور معنی می یابد.(
64 جزوه فارسی3 / تهیه کننده: نصراله احمدی مهر
*بخند بر شب / بر روز ، بر ماه، /بخند بر پیچاپیچِ خیابان های جزیره/ اما آنگاه که چشم می گشایم و می بندم،
/آنگاه که پاهایم می روند و باز می گردند،
قلمرو زبانی: پیچاپیچ: راه پیچ پیچ
قلمرو ادبی: بر شب، بر ماه، بر روز: مجاز به معنی همیشه و همه کس / چشم گشودن و بستن: مجاز تولد و
مرگ
قلمرو فکری: برای شب و روز و ماه ) همه چیز و همه کس(بخند و بر خیابان های پرپیچ و خم جزیره بخند،
ولی زمانی که زنده ام و می توانم ببینم و راه بروم.
*نان را ، هوا را، / روشنی را ، بهار را / از من بگیر/ اما خنده ات را هرگز /تا چشم از دنیا نبندم.
قلمرو ادبی: نان نماد روزی و غذا/ هوا نماد آزادگی و زندگی؛ / نان و هوا: مجاز از نیازهای مادی و ضروری /
بهار نماد شادابی
قلمرو فکری : خوراک را، نفس کشیدن را، شادابی را از من بگیر اما هیچ وقت خنده ات را از من دریغ نکن
. تا زنده بمانم