اسم نوشته مجله سرگرمی و تفریحی

درس هفدهم: خاموشی دریا
*بند اول : ازشعله/ به خاطر روشنایی/ سپاسگزاری کن، اما چراغدان را هم / که همیشه صبورانه در سایه می ایستد،/ از  
یاد مبر.  
قلمرو ادبی: از شعله سپاسگزاری کردن : تشخیص / شعله: نماد آگاهی و انسان های خدمتگزار که تالششان  
دیده می شود./ چراغدان: نماد انسان های نیکوکارِ گمنام / در سایه ایستادن :کنایه از پنهان شدن / صبورانه  
ایستادن چراغدان : تشخیص
قلمرو فکری : از آنهایی که به تو خوبی و خدمت می کنند، سپاسگزاری کن و محبت افراد گمنام و صبور را
نیز فراموش نکن و قدردان آنها نیز باش. )دوری از غرور و قدردان خوبیها بودن.(
*بند دوم : گریه کنی اگر / که آفتاب را ندیده ای / ستاره ها را هم / نمی بینی.  
قلمرو ادبی : آفتاب: استعاره از نعمت ها و موقعیت های بزرگ / ستاره: استعاره از نعمت های کوچک
قلمرو فکری: اگر به خاطرنداشتن یا از دست دادن چیزهای باازرش گریه کنی و غمگین باشی، لذت داشتن
چیزهای کوچک و کم ارزش را نیز از دست می دهی.
) توصیه به اغتنام فرصت و قدر داشته ها را دانستن ، قانع بودن و نکوهش غم و غصه به خاطرنداشتن برخی
چیزها(
*بند سوم : ماهی در آب خاموش است / و چارپا روی خاک هیاهو می کند و / پرنده در آسمان آواز می خواند/ آدمی ،  
/ اما خاموشی دریا و / هیاهوی خاک و / موسیقی آسمان را در خود دارد.
قلمرو زبانی: امّا : حرف ربط
قلمرو ادبی : خاموش بودن ماهی ، آواز خواندن پرنده :تشخیص / خاموشی، هیاهو: تضاد / خاک )اولی(: مجاز  
از خشکی، زمین/ دریا : مجاز از موجودات دریایی خاک )دومی( :مجاز از موجودات زمینی / آب: مجاز از دریا
/ آسمان ) دومی( : مجاز از پرندگان  
قلمرو فکری: هریک از موجوداتی که در آب، خشکی و آسمان زندگی میکنند، ویژگی خاص خود را دارند اما
انسان موجودی کامل است و همه این ویژگی ها را یکجا داراست.  
)اشاره به برتری انسان نسبت به بقیّهی موجودات و اشرف مخلوقات بودن(
*بند هفتم : موش گفت: »عادت اهل مکرمت این است ... یارانش مطلق و ایمن بازگشتند.
قلمرو زبانی: اهل مکرمت: جوانمردان / ارباب مودّت: دوستداران / کرم عهد: خوش پیمانی
قلمرو فکری: موش گفت: عادت و شیوهی نیکان وبزرگان اینگونه است وبا این صفت وروشِ نیک وپسندیده،
دوستی و اطمینان خاطر یاران نسبت به تو خالصتر میگردد. ) تو را بیشتر دوست خواهند داشت و به
وفاداری تو اطمینان بیشتری خواهند کرد( و آنگاه با جدّیّت و عالقه، تمامِ بندهای آنان را برید و دوستانش
آزاد و در امان برگشتند.