- جمعه, ۲ خرداد ۱۳۹۹، ۱۰:۳۶ ق.ظ
توی شراکت آسانی مفهوم نداره، رفاقت معنی نداره، صمیمیت مفهوم نداره؛ در واقع توی شراکت هیچ کدوم از این ها نباید برات معنایی داشته باشه وگرنه باخت می خوری. هنگامی که چیزی رو با کسی سهیم میشی، طبق قاعده و ضابطه بایستی جلو بری وگرنه ناکامی می خوری. حتی اگه با نزدیکترین دوستت هم چیزی رو سهم دار شدی، همین قاعده و ضابطه رو رعایت کن. وگرنه نزدیکترین دوستت هم میکنه روزی تبدیل به دشمنت بشه! زیرا فایده طلبی توی طینت اضافه آدماست.
خیلی حواست به شراکت های مدرن باشه. قدیم ها شراکتی در حالتی‌که بود، برای سهم دار شدن یک فایده در بین دو طرف بود البته امروزه بشر های فایده طلب زیاد شدن و مجال های شراکتی رو به وجود میارن که تنها منفعت خودشون توی اون مشخصه و معلومه که قصد گمراه کردن مردم رو دارن. تلاش کن که به دام همچین بشر هایی نیفتی که‌این آدم های فایده طلب با دام هاشون ممکنه معاش تو رو بالا بکشن.
♥♥♥♥
زمانی که حتی کوچکترین علامت ای از سود طلبی اشخاص دیدی، تفکر شراکت با اونها رو از سرت خارج کن. ولی تا یه حدی خوبه و در هر چهره اونام حق دارن بدونن منفعتشون چیه ولی اگه از حد به در شد و بالاتر از اون رفتن، اینجاست که بایستی مکث کنی و با خودت بگی که آیا شراکتی که قراره با این آدما کنی درسته یا این که خیر.
♥♥♥♥
یک بشر بهره طلب در ادامه اینه که چطور میتونه از سایر برای خودش بکنه و زندگیش رو پیش ببره. اون به اندیشه این وجود ندارد که تو کجای کاری و چقدر از زندگیت رو به پای کاری میذاری. اون اگه با تو سهم دار بشه، یادت باشه که هرچقدر هم که خودش رو مهربون نشون بده، گشوده هم ذاتش تغییر‌و تحول نمیکنه و براش اهمیتی نداره که چقدر عمرت رو قراره پای این عمل صرف کنی. اکنون که‌این رو میدونی، کارایی کنی توی شراکت هات اعتنا کنی و با هر کسی سهیم نشی.
متن در رابطه بهره طلبی توی معاش مشترک
هر وقت که توی معاش مشترکت صرفا در‌پی نفع خودت بودی، دقیقا از همونجا بایستی فاتحه ارتباط ات رو بخونی. هنگامی یک معاش مشترک میتونه دوام داشته باشه که طرفین نفع همدیگه رو در حیث بگیرن و برای هم همت کنن تا هر دوشون به سعادت برسن. ولی هنگامی که یک نفر توی یک ارتباط تنها خودبین شد، اون موقع این ارتباط نفس های آخرش رو میکشه.
♥♥♥♥
توی معاش مشترک سود طلبی هیچ مقام نداری. توی چنین معاش ای اشخاص می بایست همت کنن که با هم زندگیشون رو طوری بسازن که از کنار هم بودن بتونن لذت ببرن. ولی اینکه یکی از تنها سود خودش رو در حیث بگیره، مسلما این برای طرف مقابلش خوشایند وجود ندارد و اینطوری اون معاش خیلی زود از هم خواهد پاشید.
♥♥♥♥
یادتون باشه که اگه برای خودتون توی یک ارتباط بهره طلب نباشین ممکنه که معاش مشترکتون هم خوب نباشه. ممکنه که‌این صحبت پاره ای شما رو شک و تردید زده کرده باشه ولی درسته. یک انسان تا زمانی میتونه به سایر علاقه بده که سایر هم به اون عشقی نشون بده. یک بشر هم تا زمانی میتونه به سایر سود برسونه که خودشم منفعتی داشته باشه. پس سود طلبی تا یه حدی هم خوبه و سبب ساز میشه که معاش جریان پیدا کنه. ولی اینکه طرف خودش رو وقف کنه به هیچ وچه خوب وجود ندارد و ممکنه تا یه هنگامی بتونه اون معاش رو پیش ببره البته از یه جایی به آن‌گاه نادر میاره و معاش رو به نیستی میکشونه. پس اگه معاش مشترکی با کسی دارید، خیر خودتون رو بی نقص وقف فرمایید و خیر مدام سود خودتون رو در حیث بگیرید تا اینطوری بتونید اون معاش رو برای بازه متعددی استوار نگه دارید.
♥♥♥♥
معاش مشترک از اسمش مشخصه یعنی شما قراره یه معاش رو با کس دیگه ای سهم دار بشید. اون موقع اگه تنها در‌پی فایده خودتون باشید و طرف مقابل رو نادیده بگیرید، این معاش دوام متعددی نمیاره. زیرا طرفتون هم خسته میشه! اون با شما وارد ارتباط گردیده تا باهاتون معاش ای رو سهیم بشه و اگه ببینه که شما تنها نفع خودتون رو در حیث میگیرین، خب اینجا اون هم برای اینکه زندگیش نابود نشه مجبوره بهره خودش رو در حیث بگیره و اینطوری مبنا و بنیان اون معاش مشترک از فی مابین میره.
♥♥♥♥
معاش مشترک یعنی اینکه برخی جاها منفعت و بهره خودت رو نادیده بگیری تا زندگیت دوام پیدا کنه. این در معنای این وجود ندارد که کلا معاش و سود خودت رو نادیده بگیری بلکه تنها برخی جاها. به عنوان مثال جاهایی که میدونی اگه فلان سود رو بپذیری ممکنه معاش مشترکت در گیر ایراد بشه. اینجا از اون فایده میگذری تا یک فایده بزرگتر یعنی محافظت معاش مشترکت بهت برسه.
♥♥♥♥
برای معاش مشترکت از جون و دل مایه بذار. این رو فارغ از که حتی اگه هیچ کس هم پشت انسان نباشه، همسر آدم در طولانی تر مواقع میتونه تحت عنوان یک حمایت کننده براش فعالیت کنه و درخصوص تو هم این زمینه میتونه درستگو باشه. برای هر کس اضافه مواقع پشتته، بهره طلبی رو کنار بذار و مدام چیزی رو گزینش کن که هم به نفع تو باشه و هم به نفع اون.
متن در رابطه بهره طلبی توی رفاقت
رفاقتای شرایط کنونی دیگه مثل پیشین قشنگ وجود ندارد. رفاقتای شرایط کنونی مثل قبل استوار هم وجود ندارد. شرایط فعلی اگه کسی با کس دیگه ای دوست میشه به خیال و خاطر منفعتشه وگرنه که با خودش میگه وقت مازاد که از راز روش نیاوردم که با فلانی دوست بشم. برای همین توی رفاقتامون می بایست توجه کنیم که کی رو تحت عنوان دوست تعیین می‌کنیم. هر آدمی رو نمیشه دوست خودت بدونی! زیرا دنیای حال حاضر گردیده دنیای بهره طلب ها.
♥♥♥♥
خیلی از آدما قصدشون از اینکه باهات دوست میشن اینه که به منفعتی برسن. پس تا پیشین از اینکه نام کسی رو دوست بذاری، خوب توجه کن و اون رو آزمون کن. اگه از آزمون سربلند شد، اون موقع با احتیاط اسمش رو دوست بذار وگرنه همون نخستین از زندگیت بیرونش کن.
♥♥♥♥
این صلح و دوستی هایی که میبینی برای همدیگه جونشون رو هم میدن صرفا درتوان فیلم هاست وگرنه بیش تر رفاقت ها هنگامی که به یک حد مشخص و معلوم وصال تموم میشه و اشخاص میگن که تا همین جا اینجانب میتونستم همراهیت کنم و از این به سپس خودتی و خودت زیرا اگه همراهت باشم سود های اینجانب به نقص میخوره. اضافه رفاقتای شرایط کنونی دقیقا همین گردیده. پس انتظاری از دوست و رفیق نداشته باش که در طول خطاها به دادت برسن. شرایط فعلی هر کسی تنها بهره خودش رو میبینه.
♥♥♥♥
یکی‌از مشکلاتی که خیلی از جوون ها دارن اینه که خانواده شون رو فدای رفیق شون میکنن. ولی می بایست بدونن که همین خانواده می‌باشد که در اضافه مواقع حامی اونها میشه. رفیق تا یه جایی کنارت میمونه و از اونجا به بعد از آن میگه که منم معاش خودمو دارم و میره پی معاش خودش زیرا اگه باهات بمونه بهره هاش در خطر میفته. ولی خانواده اینطوری وجود ندارد! خانواده حتی اگه فایده هاش هم به خیال بیفته، برای یاری به تو حاضره گشوده هم پشتیبان ات باشه. پس هیچ گاه خانواده رو نباید فدای دوست و رفیق کرد.
♥♥♥♥
اگه یه هنگامی تو رفاقتتون کلام از این شد که پس فایده اینجانب چی میشه و اینجانب توش چه نفعی دارم، فارغ از که دقیقا همونجا این آشتی و رفاقت به اتمام رسیده. رفاقت تا هنگامی اسمش رفاقته که حرفی از بهره و بهره نباشه و اشخاص خودشون خودجوش بهره همدیگه رو در حیث بگیرن. ولی زمانی که یکی‌از این صحبت رو زد، یعنی دیگه اونا دنبال منافع خودشون دارن میرن و همین سود طلبی پس از مدتی میتونه ریشه این رفاقت رو از میان ببره.
♥♥♥♥
درسته که ما آدما نباید مدام بهره طلب باشیم البته یادتون باشیم که بعضا جاها اتفاقا سود طلبی خوبه. به عنوان مثال زمانی که میخواین دوست یا این که رفیقی گزینش نمایید، اولیه ملاحظه کنید که صلح و دوستی با اون چه منفعتی براتون داره و اگه سود داشت اون رو تحت عنوان دوست تعیین فرمایید وگرنه اگه قرار بود به خیال و خاطر صلح و آشتی با اون هر روز هزار و یک اختلال براتون پیش بیاد، همون نخستین بهتره بکشید کنار. ما آدما زندگیمون رو از رمز رویکرد نیاوردیم پس می بایست براش قیمت قائل بشیم و هر کسی رو توش وارد نکنیم.
