نماز آخرین جمعه ماه شعبان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث فیما نذکره من الاستعداد لدخول شهر رمضان؛ فصل فیما نذکره من الاستظهار لشهر الصیام بتقدیم التوبة و الاستغفار
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سوم از اعمالی که برای داخل شدن به ماه رمضان انجام می گیرد؛ فصل دوم: رعایت احتیاط برای ماه صیام، با توبه و استغفار
رَوَیْنَا ذَلِکَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِی جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَیْهِ مِنْ کِتَابِ عُیُونِ أَخْبَارِ الرِّضَا ع فَقَالَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَبْدِ السَّلَمِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِیِّ قَالَ
«ابو جعفر ابن بابویه» در کتاب «عیون اخبار الرّضا-علیه السّلام-» نقل کرده است که «عبد السّلام بن صالح هروى» مى گوید:
دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع فِی آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَهْرِ شَعْبَانَ
در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت حضرت ابو الحسن علىّ بن موسى الرّضا-علیهما السّلام-وارد شدم.
فَقَالَ لِی یَا أَبَا الصَّلْتِ إِنَّ شَعْبَانَ قَدْ مَضَى أَکْثَرُهُ وَ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ فِیهِ فَتَدَارَکْ فِیمَا بَقِیَ تَقْصِیرَکَ فِیمَا مَضَى مِنْهُ
حضرت خطاب به من فرمود: اى ابا صلت! اکثر ماه شعبان گذشت و این آخرین جمعه آن است، پس در مقدار باقى مانده از آن، تقصیر خود در گذشته را جبران کن
وَ عَلَیْکَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى مَا یُعِینُکَ وَ أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکَ
و بسیار دعا و استغفار کن و قرآن را تلاوت کن و از گناهانت به درگاه خدا توبه نما،
لِیُقْبِلَ شَهْرُ رَمَضَانَ إِلَیْکَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا تَدَعَنَّ أَمَانَةً فِی عُنُقِکَ إِلَّا أَدَّیْتَهَا
تا ماه رمضان در حالى بر تو وارد شود که خود را براى خداوند خالص گردانیده اى. مبادا امانتى را که بر عهده تو است فروگذارى و پرداخت نکنى
وَ فِی قَلْبِکَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَکِبُهُ إِلَّا أَقْلَعْتَ عَنْهُ وَ اتَّقِ اللَّهَ
و به مؤمنى کینه داشته باشى و آن را از دل برنکنى و گناهى مرتکب شده باشى و از آن دل برنکنى. تقواى خدا را پیشه کن
وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِکَ وَ عَلَانِیَتِکَ [وَ عَلَانِیَتِهِ] (وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ
و در آشکار و نهان بر او توکّل نما: (و هرکس بر خدا توکّل کند، خدا خود براى او بس است.
إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً)[1] وَ أَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ فِی مَا بَقِیَ مِنْ هَذَا الشَّهْرِ
خداوند کار خود را به پایان مى رساند و براى هر چیزى اندازه مشخّصى قرار داده است.) و در مقدار باقى مانده از ماه شعبان، بسیار بگو:
اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ
خداوندا، اگر مرا در ایّامى که از شعبان گذشته نیامرزیده اى، در مقدارى که از آن باقى مانده بیامرز.
فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُعْتِقُ فِی هَذَا الشَّهْرِ رِقَاباً مِنَ النَّارِ لِحُرْمَةِ هَذَا الشَّهْرِ [لِحُرْمَةِ شَهْرِ رَمَضَانَ]
زیرا خداوند-تبارک و تعالى-در این ماه به حرمت ماه رمضان افراد بسیارى را از آتش جهنّم آزاد مى کند.
أقول و قد قدمنا فی عمل الیوم و اللیلة من هذا کتاب المهمات کیفیة الاستغفار المکفر للسیئات و شروط الدعاء و صفات الصلوات المنقولات فانظر فی تلک الجهات فإنه من المهمات
درباره کیفیت استغفارى که موجب ریزش گناهان مى شود و نیز شروط دعا و نحوه انجام نمازهاى منقول در این باره، به «بخش اعمال شبانه روز کتاب المهمّات» رجوع شود، که مطالب مهمى در آنجا آمده است.
