خلاصه ای از رمان ازدواج اجباری :
#پارت_۱
کنار در اتاقش ایستاده بودم ، بخاطر پول خودم رو فروخته بودم به مدت یکسال خودم رو اجاره داده بودم و صیغه ی کسی شده بودم که ندیده بودمش و امشب قرار بود باهاش همخواب باشم!
دستام از شدت استرس داشت میلرزید ، لباس خواب قرمز رنگ کوتاه تمام تور پوشیده بودم که تموم هیکلم رو به نمایش گذاشته بود ، و هر مردی رو به زانو میاورد مطمئن بودم امشب کارم تموم بود ، قطره اشکی روی گونم چکید!
!چند سالته؟_
:با ترس و گریه لب زدم
.چهاده_
نگاه هیزی بهم انداخت و رو کرد به سمت مامان بابا که ایستاده بودن و خوشحال به ما نگاه
:میکردند گفت
!باکره اس ؟_
کنار خیابون ایستاده بودم از شدت استرس ناخونام رو میجویدم ساعت دوازده شب بود و خیابون خلوت کمتر ماشینی رد میشد با مانتو کوتاهی که تنم بود و آرایش غلیظ و جلف روی صورتم هر کسی رد می شد
خلاصه ای از رمان دانشجوی مغرور من :
بی حوصله منتظر اومدن استاد داخل کلاس نشسته بودم ، نگاهم به بک گراند گوشیم
افتاد ، عکس امیرصدرا بود ، با هر بار دیدنش قلبم به درد میومد .
یاد روزی میفتم که من رو طلاق داد ، از وقتی هفت ساله بودم یادمه همه میگفتند شما
زن و شوهر میشید نشون کرده ی هم هستید ، وقتی چهارده ساله شدم ، به عقد
امیرصدرا بیست و پنج ساله در اومدم ، نه سال اختلاف سنی داشتیم اما این اصلا مهم
نبود .
جشن ازدواج ما برگزار شد ، و تو عمارت آقاجون یه خونه مجهز ساخته شده بود برای
ما زندگیمون رو شروع کردیم ، من عاشقانه دوستش داشتم اون هم طوری وانمود
میکرد که من رو دوست داره اما وقتی من هجده ساله شدم یه دعوا درست حسابی با
آقاجون افتاد
_بابا تو رو خدا من نمیخوام زن ارباب بشم اون خودش زن داره من رو فقط برای انتقام میخواد تو رو خدا من نمیخوام قربانی بشم من تازه شونزده سالم شده!
خلاصه از رمان استاد متجاوز من :
با اخم بهم اعلام کرد: چیکار می‌کنی سه ساعته؟ هنوز تموم نشد؟
آخری بشقابم آب کشیدم و برگشتم سمتش و با تیره بختی گفتم: ب...آری خ..خانم. ت.. تم..موم شد.
با چندش اظهار کرد: خیلی خوب بیا برو حموم تنت بوی گند گرفته شرایط فعلی کدخدا میاد کلام بارت میکنه، میدونی که از کثیفی بدش میاد.
با شنیدن لحن بدش حرصی شدم البته حرفی نزدم و گفتم: چ.چش...م.
از اشپزخونه رفت خارج و با بغض و کینه دوزی پیشبندمو دراوردم و پرت کردم روی صندلی و دستی به صورتم کشیدم.
از اشپزخونه رفتم خارج و به پذیرایی پهناور عمارت روبروم خیره شدم. عمارت شاهرخ خان. وسیله ی انتقام اینجانب و معاند همسر دیرین اینجانب، دامون.اروم تکان کردم به سمت اتاق کوچیک ته تالار که اختصاصی خدمتکارا بود.هه، خدمتکار!
خواستم کامل بلند بشم که دستشو برد لای موهام و موهامو نوازش کرد و عاشقانه بهم نگاه کرد..
_فراموش میکنم.. نگران نباش
خواستم بگم متاسفم.. ولی گفتم
_فراموش نکن
نفهمیدم کی بود که اینو بجای من گفت.. شاید قلبم بود که دیگه به حرف اومده بود و از من اطاعت نمیکرد..
چشماش پر از آرامش شد و لبخند محو و کوچکی روی لباش نشست..
بلند شدم و دستی کشیدم به موهام و رفتم طبقه بالا..
خلاصه رمان:خیابان های این شهر مرا بی تو نمی خواهند... خاطره هایم امشب به یقین جنایت کار ترین قاتل زمانه خواهند شد... به من که نه! |
به زنی که زمانی دوستش داشتی رحمی بکن و قدری از خودت را برایم باقی بگذار و چه قدر امروز معنی این چند سطر توصیف از جنسیتم را خوب
میفهمم "زنانگی یعنی اینکه گوشی تلفن را برداری و برای جایی رفتن از کسی اجازه بگیری... نه که عهد قجر باشد، نه که اجازه ات دست خودت
نباشد، یک وقت هایی آدم دلش می خواهد اجازه اش را بدهد دست کسی تا دلش قرص شود که مهم است برای کسی این روزها که بی اجازه
و با اختیار می زنم بیرون انگار بی کس ترین زن عالمم... چه قدر متنفرم از عابران دست در دست هم گره خورده
به یکباره دستاش رها شد و من از جلوی دیدش دور شدم پله ها رو بالا رفتم و خودمو به اتاقم رسوندم
چرا زندگی تموم نمیشه کاش زمان به عقب برمیگشت و پیشنهاد این آدم قبول نمیکردم
گاهی آدم توی زندگی از سر اجبار یا ناخواسته یاندونسته تصمیماتی می‌گیره که دیگه هیچوقت راه جبرانی براشون نیست و من درست توی همچین موقعیتی بودم
دلم نمیخواست روی اون تخت بخوابم چندین و چند بار روی اون با اون مرد خوابیده بودم و اون از من لذت برده بود روی کف اتاق دراز کشیدم خودمو بغل کردم
خلاصه رمان:
همان قلبی که بازیچه ی غرور تو می شود و لجبازی های من؟
تو در دریای مرورت غرق می شوی و من زنجیره ای از لجبازی هایم می بافم !
به همین آسانی تو از من دور می شوی و من از تو...
می دانی میان من تو فاصله است